Στο ερώτημα «Γιατί ξαφνικά η πολιτεία αποφάσισε να κάνει το αυτονόητο; Να συλλάβει, δηλαδή, και να παραδώσει στη Δικαιοσύνη κάποιους που είτε κλέβουν, είτε δεν πληρώνουν τους φόρους τους και χρωστούν εκατομμύρια στο κράτος;», η απάντηση του στελέχους του Υπουργείου Οικονομικών στο τηλέφωνο, ήταν αμήχανη. «Πολιτική βούληση», είπε τηλεγραφικά, μην έχοντας να αντιτάξει κάτι άλλο. Ή να συμπληρώσει με κάποιο ακόμη επιχείρημα την απάντησή του. Πολιτική βούληση, λοιπόν! Αν είναι έτσι -και, μάλλον, είναι- εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι η πολιτική βούληση ήταν, επίσης, αυτή που μέχρι χτες κάλυπτε προστατευτικά μεγαλόσχημους και ισχυρούς κατά τεκμήριο, μεγαλοοφειλέτες, φοροφυγάδες, φοροκλέφτες, και τους επέτρεπε να ζουν εις βάρος των κορόιδων, χωρίς τον φόβο των συνεπειών!
Πολιτική βούληση ισχυρότερη και από τις προτροπές της τρόικας, που ζητούσε εδώ και ένα χρόνο επιτακτικά να συλληφθεί, επιτέλους, κάποιος φοροφυγάς, έστω για παραδειγματισμό. Είναι αυτονόητο ότι οι οφειλές όλων τους προς το κράτος δεν δημιουργήθηκαν χτες. Ούτε χτες αποφάσισαν ξαφνικά να μην αποδίδουν ΦΠΑ. Προφανώς, τα ονόματά τους υπήρχαν σε κάποιους φωριαμούς εδώ και καιρό. Και κάποιος δεν έκανε το αυτονόητο, γιατί υπήρχε υψηλή προστασία! Μένει, βεβαίως, να δούμε αν, όντως, η Δικαιοσύνη θα είναι αμείλικτη μαζί τους. Ή αν θα βρεθούν νομικά παράθυρα, που θα αποτρέψουν τις νομικές συνέπειες. Για να έχετε, ωστόσο, μια τάξη μεγέθους, οι οφειλές προς το Δημόσιο (οι μη καταβληθέντες φόροι και ο ΦΠΑ που δεν είχαν αποδώσει) αυτών που συνελήφθησαν, αντιστοιχούν χοντρικά στους φόρους που πλήρωσαν πέρυσι, περίπου δέκα χιλιάδες οικογένειες μισθωτών! Επτά μεγαλοεπιχειρηματίες χρωστούσαν τόσους φόρους, όσους συνολικά πληρώνουν, ετησίως, οι κάτοικοι μιας μεσαίας ελληνικής πόλης! Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό της σημασίας που έχει η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, και το κυνήγι των μεγάλων οφειλετών. Ασφαλώς και αποδίδει δικαιοσύνη η κίνηση αυτή. Και, κυρίως, στέλνει το μήνυμα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια, για όσους μεγαλόσχημους απροκάλυπτα παρασιτούν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Άλλωστε, εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Ας ελπίσουμε μόνο, ότι δεν πρόκειται για ένα ακόμη πυροτέχνημα. Θα ήταν θλιβερό να αποδειχτεί τέτοιο, ειδικά την περίοδο αυτή, που οι πολίτες, οι οποίοι ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, συνωστίζονται έξω από τα γραφεία της ΔΕΗ, και εκλιπαρούν, προκειμένου να μην μείνουν στο σκοτάδι, αδυνατώντας να ανταποκριθούν στο παράλογο τέλος ακινήτων! Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι, όταν χρωστάς στο κράτος λίγες εκατοντάδες ευρώ, το πρόβλημα είναι δικό σου. Όταν, όμως, χρωστάς εκατομμύρια, το πρόβλημα δεν είναι δικό σου! Είναι του κράτους! Το πρόβλημα είναι πως το κράτος δεν έμοιαζε να έχει πρόβλημα! Για μια οφειλή ελάχιστων ευρώ, το κράτος, πλέον, σου κόβει το ρεύμα, ακόμη και αν δεν έχεις να φας! Αν χρωστάς πολλά, μπορείς να ανάβεις ανενόχλητος όλους τους πολυελαίους! Μέχρι χτες τουλάχιστον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου